بررسی فراوانی لیستریا مونوسیتوژنز در سبزیجات خوراکی شهرستان شهرکرد

مقدمه و هدف: طی سال های اخیر بر استفاده از سبزیجات تازه در رژیم غذایی تاکید فراوان شده است.سبزیجات تازه منبع مهمی از فیبر، بتا کاروتن،ویتامین cو مواد مغزی دیگر هستند.بعلاوه میتوانند به عنوان حامل برای میکروارگانیسم های پاتوژن عمل کنند.لیستریا مونوسیتوژنز یکی از این عوامل پاتوژن است که با آلوده کردن سبزیجات،میتواند هم در انسان و هم در دام بیماری زا باشد. مواد و روش کار: در این بررسی تعداد 50 نمونه ازسبزیجات تازه که شامل ریحان،نعناع، خرفه،تربچه و پیازچه و تره می شد، به صورت تصادفی از سطح فروشگاه های شهرستان شهرکرد اخذ شد.نمونه اخذ شده به محیط غنی کننده لیستریا انتقال و سپس24-48ساعت در گرمخانه 25 درجه سانتی گراد قرار گرفت. پس از این مدت توسط سمپلر میزان 1/0 میلی لیتر از مایع غنی کننده هر شیشه برداشت کرده و در کنار شعله به پلیتهای حاوی محیط آگار انتخابی لیستریا اضافه گردید. و با آنس حلقوی استریل کشت خطی از این مایع داده شد. و سپس پلیتها به مدت 24 ساعت در انکوباتور 37 درجه قرار داده شد. نتایج و بحث: از50 نمونه سبزی مورد مطالعه،لیستریا از 56 درصد نمونه ها جدا شد.که به صورت 5/62 درصد لیستریا مونوسیتوژنز، 25 درصد لیستریا ولشی مری و 5/12 درصد لیستریا مورائی بود. حضور لیستریا مونوسیتوژنز در سبزیجات تازه و سالاد نمایانگر یک خطر بالقوه برای سلامت عمومی است. زیرا دوز عفونی آن ثابت نبوده و توانایی آن در زنده ماندن و رشد در سبزیجات نارس و مرطوب ثابت شده است.